10 juni 2016 heb ik ervoor gekozen een tatoeage te laten zetten tegen alle goed bedoelde adviezen die ik vroeger van mijn ouders kreeg in. (Dank je wel Paps en Mams voor jullie adviezen maar kleine meisjes worden groot en ook bedankt dat jullie in liefde reageerde toen ik toch thuis kwam met een tatoeage).
Wat voor adviezen kreeg ik dan? Een tatoeage daar krijg je spijt van, het is voor altijd het gaat nooit meer weg. En dat nooit meer…daar zit het hem in. De dag dat ik de tatoeage liet zetten wist en voelde ik; ik kan en ga nooit meer terug.
Waar precies ging ik niet meer naar terug?
Sowieso het werk wat ik toen deed. Ik werkte bij een dynamisch bedrijf. Met lieve collega’s, veel vrijheid en begrip als bijvoorbeeld de kinderen ziek waren of als ik op andere tijden wilde werken.
Alleen mijn lichaam deed altijd pijn ik was moe, moe en nog eens moe. Ik miste in die tijd het contact met “MIJ” mijn ware zelf. Ik werd opgeslorpt door de hectiek van alle dag. En wat vond ik het moeilijk om mijn baan, mijn veilige haven los te laten. Hoe kwam ik dan aan geld? Of kom ik eertijds weer aan zo’n baan? Zulke fijne collega’s vind je niet snel weer.
Ik kon niet meer ik was op en voelde intens dat mijn lichaam tijd en aandacht nodig had.
Het lukte mij gewoonweg niet om beide te doen. Werken op de financiële administratie en contact voelen met mijn ware zelf. Op de dag dat ik de tatoeage liet zetten koos ik ervoor nooit meer terug te gaan. Letterlijk en figuurlijk. Ik wilde niet meer terug naar het “maar doorgaan”, meedoen met de rest, geloven in de belemmerende gedachtes en conditioneringen. Angst voor geen inkomen, voor tekort, foute keuzes en denken niet goed genoeg te zijn…angst, angst, angst.
Ik ben nu drie jaar verder, maak muziek waar mijn hart iedere keer weer vervuld van raakt en doe dit met geweldig mooie muzikanten. En natuurlijk Praktijk Meravi waar mijn tatoeage in het logo verwerkt is. Als transformatie coach begeleid ik mensen op hun weg naar bewustwording en transformatie. Ik had toen niet kunnen bedenken dat het voelen van nooit meer terug, met deze tatoeage als symbool, dit zou brengen.
Nooit meer terug, heeft me daar gebracht waar ik nu ben. In contact met mij met mijn ware zelf en mijn zielsbestemming. Dank je wel lief mooi lichaam voor de signalen die je gaf. Dank je wel papa en mama voor jullie onvoorwaardelijke liefde. Dank je wel Gerwin voor je vertrouwen in mij. Dank je wel Julian en Ayden jullie zijn voor mij een bron van inspiratie. Dank je wel eenieder die ik op mijn pad ben tegengekomen.